Prokrastynacja to patologiczna tendencja do nieustannego przekładania pewnych czynności na później, ujawniającą się w różnych dziedzinach życia.
Prokrastynator ma problemy z zabraniem się do pracy i odkłada jej wykonanie, zwłaszcza wtedy, gdy nie widzi natychmiastowych efektów.
Jak to pojęcie doskonale odzwierciedla całą mnie. Moje odkładanie na potem, robienie jutro, za chwilę, wieczorem, tylko skończę coś tam, najpierw zobaczę film, wejdę na chwile na facebooka itp. Wymieniać mogę tak w nieskończoność. A wieczorem lub "na chwilę przed" panikować, że mogłam zrobić to wcześniej i mieć spokój. Cały czas jestem na etapie "walki" z samą sobą, żeby najpierw zrobić coś co jest konieczne a później zająć się wszelkiego rodzaju rozrywkami.
Ostatnio doszukuję się przyczyn mojego lenistwa. Bo nie jest tak, że odkładam coś bo mi się nie chcę, bo setka spraw jest ważniejszych. Mój problem raczej tkwi, że nadaję sobie za dużo do zrobienia, co potem skutkuję tym, że trudno mi jest się za coś zabrać i w rezultacie nie robię nic. Powód nie robienia niczego wynika chyba z faktu, ze nie umiem określić priorytetów zadań do wykonania.
Grudzień więc ogłaszam miesiącem mojej walki z lenistwem, niechęcią. Pod koniec miesiąca pochwalę się rezultatem i metodami jakie zastosowałam;)
Ciekawa jestem ilu wśród Was zalicza się do gruby tych wiecznie odkładający wszystko na jutro;)
